top of page

ไทใหญ่

Shan

ไท-กะได (Tai-Kadai)

ตระกูลภาษา

การศึกษาทางพันธุกรรมของชาวไทยใหญ่ในประเทศไทยได้รับความสนใจอย่างมาก และมีการวิจัยหลายครั้งเพื่อทำความเข้าใจถึงที่มาและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของชาวไทยใหญ่

การศึกษาที่ตีพิมพ์ในปี 2021 ระบุว่าชาวไทยใหญ่ในประเทศไทยแสดงความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับภูมิภาค. 

  • กลุ่มทางภาคเหนือมีความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมที่ใกล้ชิดกับกลุ่มชาติพันธุ์ในจีนใต้ เช่น ชาวไทในจีน, กลุ่มชาติพันธุ์ออสโตรไอซีและกลุ่มชาติพันธุ์ออสโตรเนเชียนในไต้หวัน

  • กลุ่มทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมที่ใกล้ชิดกับกลุ่มชาติพันธุ์ที่พูดภาษาออสโตรไอซีและกลุ่มชาติพันธุ์ที่พูดภาษาไทในลาว 

  • ในขณะที่กลุ่มทางภาคกลางและภาคใต้แสดงความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมที่แข็งแกร่งกับชาวมอญในพม่า แต่กลุ่มทางภาคใต้ยังแสดงความสัมพันธ์กับกลุ่มชาติพันธุ์ที่พูดภาษาออสโตรเนเชียนในฟิลิปปินส์และกลุ่มชาติพันธุ์บางกลุ่มในมาเลเซียและอินโดนีเซีย 

การศึกษาทางพันธุกรรมเหล่านี้ช่วยให้เราเข้าใจถึงความหลากหลายทางพันธุกรรมและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของชาวไทใหญ่ในประเทศไทย

การศึกษาความสัมพันธ์เชิงพันธุศาสตร์กับประชากรอื่นๆ

ชาวไทยใหญ่หรือชาวฉานเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีถิ่นฐานตั้งเดิมในรัฐฉาน ประเทศเมียนมา, มณฑลยูนนานของประเทศจีน, แคว้นอัมสัมของประเทศอินเดีย และภาคเหนือของประเทศลาว 

  • ปัจจุบันชาวไทยใหญ่ตั้งถิ่นฐานอย่างหนาแน่นในจังหวัดแม่ฮ่องสอน, เชียงราย, เชียงใหม่. 

  • ชาวไทยใหญ่มีองค์ความรู้ในการสร้างเหมืองฝาย, การรักษาโรคด้วยหมอสมุนไพรหรือ “สล่ายา”, และยังมีอัตลักษณ์ที่โดดเด่นในงาน “ปอยส่างลอง” หรืองานบวชสามเณรเพื่อสร้างมหากุศลให้แก่บิดามารดา 

  • ชาวไทยใหญ่ในประเทศไทยยังคงมีความผูกพันฉันท์พี่น้องกับชาวไทยใหญ่ที่อาศัยอยู่ในรัฐฉานของประเทศพม่า.

ข้อมูลทั่วไป

สาขาไท (Tai branch) สาขาย่อยไทตะวันตกเฉียงใต้ (Southwestern sub-branch)

กลุ่มภาษาย่อย

ภาคเหนือ, ภาคตะวันตก

ภูมิภาค

แม่ฮ่องสอน, เชียงราย, เชียงใหม่, ตาก

จังหวัดที่พบ

95,000 คน

จำนวนประชากร

ชาน ไทชาน ไต เงี้ยว

ชื่อเรียกอื่นๆ

bottom of page